miércoles, 29 de febrero de 2012

Unha tarde moi doce...

Esta galeta non naceu para ser comida, naceu para ser unha estrela: facebook, cabozo, twitter...

Naceu unha tarde de sábado, da man de dúas mulleres que tiñan moito do que falar, que tiñan moito que facer.

Batendo ovos, derretindo a manteiga, medindo o azucre, e falando, falando e amasando o que logo serían as galetas.

Entre confesións déronlles forma: bolboretas, cogumelos, estrelas, flores, lúas e corazóns. E metéronnas no forno, cando saíron, xogaron a non queimarse a lingua, bromeando de que non ían chegar á hora do té.

Todas as galetas acabaron pintadas: vermellas, azuis, verdes, blancas,... Unha estrelada!!

"i eres a estrela que brila,
i eres o vento que zoa."

A galeta naceu un 25, un 25 de febreiro, pero calquera momento é bo para ter unha tarde doce, só fai falta ter os ingredientes necesarios para fabricalo: azucre, fariña, manteiga, ovos, boa compañía, e amor... moito amor.


No hay comentarios: