Un falar por falar, un dicir por non estar calado, un xeito de expresar momentos, ideas, sensacións que... ao mellor non teñen palabras, pero eu empéñome en darllas, en dárvolas.
miércoles, 14 de abril de 2010
Tal día como hoxe...
Un día coma hoxe, hai 14 anos, era domingo. Fun ao cine na rúa Aribau, no que só ten unha sala, diante do edificio novo da Universidade. Fun ver “Braveheart”, pese ao estupendo Mel Gibson, eu andaba a pensar noutras cousas. Ao meu carón, alguén estaba comendo as uñas (ou iso parecía). Collinlle a man. Aí comezou outra historia, allea á pantalla, da que agora, só queda un bonito recordo.
Suscribirse a:
Comentarios (Atom)